قالیباف به راحتی نمیتواند ریاست مجلس بعد را دست بگیرد/ مجلس دوازدهم ضدبرجامی خواهد بود
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۰۸۹۱۱
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یک اتفاق مهم که در انتخابات مجلس شورای اسلامی رخ داده این است که حدود دو سوم نمایندگان مجلس فعلی از راهیابی به مجلس آتی باز مانده اند. همچنین شاهد موفقیت لیستهای انتخاباتی نیستیم و به نظر میرسد مردم به جای تکیه بر لیست ها، روی اشخاص متمرکز شده اند.
آنگونه که فرارو روایت کرده، حمیدرضا ترقی، قائم مقام حزب موتلفه و نماینده دوره پنجم مجلس شورای اسلامی به بررسی این موضوعات پرداخته است:
همزمان با پایان یافتن شمارش آراء در حوزههای مختلف انتخابیه کشور، تعداد زیادی از نمایندگانی که قرار است وارد مجلس شورای اسلامی شوند، مشخص شده اند، اگرچه تکلیف برخی دیگر در دور دوم مشخص خواهد شد، اما تا این مرحله، ترکیب راه یافته به مجلس آتی، به ویژه در پایتخت را چطور ارزیابی میکنید؟
ترقی: افراد راه یافته به مجلس به خصوص در تهران عمدتا تجلی یک جریان نقاد و ضد برجام و ضد استکباری هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این ترکیب نمایندگان چه نوع تعامل یا تقابلی با دولت سیزدهم خواهند داشت؟
ترقی: قطعا این نمایندگان به اقتدار دولت آقای رئیسی در سیاست خارجی، کمک زیادی خواهند کرد و همین موضوع میتواند دولت را در حرکت انقلابیتر در سیاست خارجی، پشتیبانی کرده و از محافظه کاری که ممکن است نوعا دچار شوند باز دارد.
یعنی معتقدید دولت آقای رئیسی در سیاست خارجی محافظه کاری میکند؟
ترقی:بله، درواقع مجلس آتی دربرابر هر نوع محافظه کاری که احتمال دارد دولت دچار شود، بازدارندگی ایجاد میکند.
درباره ترکیب مجلس صحبت کردید، آقای قالیباف در دوره قبلی با آراء قابل توجهی به مجلس راه یافتند، اما این بار به مقام چهارم رسیدند و آقای نبویان مقام اول را در حوزه انتخابیه تهران به خود اختصاص داد، این تغییر و تحول چه علتی دارد و آیا آقای قالیباف باز هم شانس رسیدن به جایگاه ریاست مجلس را خواهد داشت یا گزینههای دیگری برای این مقام، شانس بالاتری دارند؟
ترقی:قطعا ریاست مجلس آقای قالیباف با چالشهایی جدی رو به رو خواهد بود و احتمال این که ایشان نتواند به راحتی ریاست را در دست بگیرد زیاد است، ولی باید دید ترکیب شهرستانها تا چه حد تشکیل شده از نامزدهای ائتلاف است و چه میزان نامزدهای وحدت را شامل میشود و اینها در ریاست مجلس، به چه جمع بندی خواهند رسید. به هر حال بخشی از علت افت رای آقای قالیباف در تهران به انتظاراتی مرتبط میشود که مردم از ایشان داشتند و برآورده نشد و تخریبهایی که علیه ایشان در فضای انتخاباتی صورت گرفت نیز بی تاثیر نبود و نکته سوم نیز به برخی از عملکردهای اطرافیان ایشان مرتبط میشود که باعث شد رابطه عموم مردم و ایشان را تحت تاثیر قرار دهد.
آیا میتوانید مصادیقی از تخریبها وعملکرد اطرافیان آقای قالیباف که منجر به افت جایگاه ایشان شده را مثال بزنید؟
ترقی: یکی از مهمترین مسائل در موفقیت مجلس و ریاست مجلس، ارتباطات رسانهای است که تا چه حد میتواند رسانه را همراه خود کند و کارکردها و عملکرد مثبت آن را انعکاس مطلوب و درستی بدهد. به نظر میرسد در این بخش، آقای قالیباف ضعیف عمل کرده و کارهای مفید و موثری که مجلس انجام داده به اطلاع مردم نرسیده است؛ بنابراین دستاوردهای مجلس مغفول مانده است. نکته دوم به تخریبهایی برمی گردد که از یک سو به پسر ایشان و از سوی دیگر به ماجرای سیسمونی مرتبط است. جریانهای مختلفی علیه ایشان در فضای مجازی به شکل گسترده کار کردند که در تخریب چهره ایشان موثر بود. افزون بر اینها برخی از نمایندگان و نامزدهای جدید نیز برای رای آوردن به شدت از ایشان مایه گذاشتند که در نهایت رای هم نیاوردند.
با این شرایط، چه افرادی این شانس را خواهند داشت که در صورت عدم انتخاب آقای قالیباف به عنوان رئیس مجلس، به ریاست برسند؟
ترقی: به نظرم چهرههایی مثل آقای متکی که هیچ حاشیهای ندارد و شاید به لحاظ شخصیتی نیز از وزن لازم برای ریاست مجلس برخوردار باشند، میتوانند از گزینههای شاخص باشند. آقای پژمانفر، رئیس کمیسیون اصل ۹۰ نیز میتواند از گزینههایی باشد که وارد رقابت شود. باید دید افرادی که در دور دوم انتخابات وارد مجلس میشوند چه کسانی خواهند بود و شاید بتوان آنان را نیز برای رسیدن به این جایگاه ارزیابی کرد.
ترکیب مجلس فعلی را تا چه حد متاثر از تنشهای بین آقای قالیباف با جبهه پایداری میبنید؟ ایا ترکیب فعلی مجلس را یک ترکیب معنادار ارزیابی میکنید؟
ترقی: البته نمیتوانیم مجلس را فقط نمادی از نمایندگان تهران بدانیم گاهی اوقات در تحلیل این اشتباه رخ میدهد که تصور میشود نماد مجلسی که میخواهیم تحلیل کنیم، فقط نمایندگان تهران هستند. نمایندگان شهرستانها و نمایندگان کل کشور با ورود به مجلس، فضا را متنوع میکنند، اما به اعتقاد من مجلس فعلی، سیاسیترین مجلسی است که در دوازده دوره (تا کنون) شکل خواهد گرفت. این مجلس از عناصری نقاد، شجاع، ضد استکباری و ضد برجام تشکیل شده است. افرادی که برای حل مشکلات کشور دارای نوآوری هستند و به شکل قابل توجهی به مجلس ورود پیدا کرده اند و مجلس را به سمت نوعی تحول پیش خواهند برد که در مقایسه با مجلسهای قبلی، تفاوتهایی جدی خواهد داشت. این مجلس از جوانان پرنشاط و پرحرارتی برخوردار است که به راحتی تطمیع و تهدید نمیشود و نیروهایی هستند که در مبارزه با فساد با هیچکس شوخی ندارد و نمیتوان حتی فرض کرد که با کسی تساهل به خرج دهند. به نظر میرسد همه اینها باعث شود میزان نظارت مجلس بر عملکرد دستگاه اجرایی کشور، افزایش چشمگیری پیدا کند و به طور طبیعی، مجلس، خود را از شرایط موجود نجات دهد؛ شرایطی که از مجلس ششم به بعد وجود دارد و کمر مجلس را خم کرده و باعث شده مجلس از راس امور خارج شود. اما امید است مجلس آتی در راس امور قرار گرفته و تصمیم گیر اصلی در کشور از بعد قانونگذاری باشد و همه اینها احتمالا یک جهش را در جایگاه مجلس، ایجاد میکند.
برای کاهش جایگاه مجلس و خم شدن کمر مجلس به یک تاریخ مشخص اشاره کرده و میگویید که از مجلس ششم به بعد رخ داد؟
ترقی:بله دقیقا
چه شد؟ در آن مقطع زمانی چه اتفاقی رخ داد که باعث شد جایگاه مجلس افول کند؟
ترقی: مجلس ششم علیرغم این که درون حاکمیت بود، اما در مقابل حاکمیت ایستاد. تحصنی که آن مجلس برگزار کرد و خیانتی که برخی عوامل آن مجلس درباره فعالیتهای هستهای ایران انجام داده و اطلاعاتی را به دشمن دادند و مشکلاتی را در طول سالها، به لحاظ اقتصادی، سیاسی و روابط بین المللی برای کشور ما پدید آوردند، باعث شد که مجلس را از یک اوجی که در مجلس پنجم داشت و همه کاره و تصمیم گیرنده اصلی بود و همه توجهات به تصمیمات مجلس بود به زیر کشید و ضایع کرد. در نتیجه شاهد مجلسی بودیم که مثل اپوزیسیون در مقابل نظام ایستاده بود. پس از آن، و در طول مجلسهای هفتم تا یازدهم، نمایندگان تلاش کردند جایگاه از دست رفته را به جای اصلی خود بازگرداند.
علت این که شوراهای تصمیم گیری متعددی در کشور ایجاد شد که بتواند این ضعف را برطرف کند، همین بود. بسیاری از تصمیمات باید در مجلس گرفته میشد، اما چون قادر نبود و از یک اقتدار لازم برخوردار نبود، در نتیجه نهادهای تصمیم گیری دیگری نیز در مجلس تشکیل شد که توانستند خلاء را پر کنند. بر این اساس، اگر این مجلس بتواند جایگاه از دست رفته خود را برگرداند، کار بسیار بزرگی در ساختار قدرت کشور ایجاد کرده است. مجلس میتواند با نظارت و ریل گذاری برای دولت، حتی تحقق برنامههای پنج ساله را که تا کنون ۳۰ درصد از آن انجام شده، به حداکثر برساند.
شما دو بار در سخنانتان به عبارت «ضدبرجامی» اشاره کردید و گفتید که مجلس آتی شامل اکثریتی ضدبرجامی است. این مولفه ضد برجامی بودن مجلس از دید شما مثبت و سازنده است؟
ترقی: سیاست برجامی از اساس یک سیاست منفعل دربرابر استکبار جهانی و امریکاست و نگاه آن به توسعه، مبتنی بر ظرفیتهای بیرونی است و نه ظرفیتهای درونی. به شکل طبیعی سیاستهای برجامی، روند سازش با استکبار را برای کشور، مفیدتر میداند. نگاه ضدبرجامی یک نگاه به داخل و استفاده از ظرفیتهای داخلی و عدم تکیه مسئولین به بیگانگان و خارج و به طور طبیعی مخالفت با نظم فعلی جهانی است که هم اکنون در آستانه تغییر این نظم هستیم. یعنی حرکت به سمت نظم چندجانبه گرایی؛ لذا این نقاط مثبت این نگاه است که نظام جمهوری اسلامی در جهت حرکت تمدنی که دارد و به دنبال تغییر نظم بین المللی تحمیلی قدرتهای استکباری پیش میرود، توفیقات بیشتری را برای کشور فراهم میکند.
۲۱۹۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1881816منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: حمیدرضا ترقی مجلس دوازدهم محمد باقر قالیباف آقای قالیباف نظر می رسد سیاست خارجی ریاست مجلس مجلس آتی باعث شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۰۸۹۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا قالیباف تصمیم گرفت از دولت انتقاد کند؟
جریان خالصسازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالصسازی بیشتر منجر شد.
به گزارش سازندگی، قالیباف پس از چهار سال، سکوت همیشگیاش بر تمام کاستیهای دولت سیزدهم را شکسته و هم خودش به دولت انتقاد میکند و هم دست مجلسیها را باز گذاشته است.
آن هم قالیبافی که با پایداریها و طرفداران دولت که برای ریاستجمهوری سیدابراهیم رئیسی تلاش بسیار کردند برای پیروز شدن در انتخابات مجلس دوازدهم ائتلاف کرد. اما حتی در آخرین نشستی که هفته گذشته با اقتصاددانهای دولتی داشت، آخرین اولتیماتومها را به دولت سیدابراهیم رئیسی و کابینهاش داد تا هرچه سریعتر برای مشکلات ارزی و اقتصادی چارهای بیندیشند.
در عین حال نمیشود به این موضوع تنها اکتفا کرد زیرا قالیباف کسی نیست که برای دولت رئیسی و طرفدارانش خطونشان بکشد چون بارها ثابت کرده که خیلی راحت میتواند چشم بر ضعفها و حتی فسادهای موجود در قوه مجریه سیزدهم ببندد بنابراین، این سوال پیش میآید که چرا قالیباف به ناگه به دولت انتقاد میکند؟ و چرا دولت رئیسی برای رئیس کنونی پارلمان دیگر آن دولت قبل نیست؟
شاید آنطور به نظر برسد که سیدابراهیم رئیسی هم دیگر برای قالیباف همپیمان قدیمی نیست و دور از ذهن نیست که او حتی برای اینکه مجدداً صاحب ریاست شد به عنوان یکی از منتقدان شرایط موجود، انتقاداتش را از دولت افزایش دهد. فردی که اگر دوباره کرسی قدرت را به دست بگیرد احتمالاً رقیب جدیتری برای سیدابراهیم رئیسی در ریاستجمهوری ۱۴۰۴ خواهد شد.
موضوعی که عباس سلیمینمین که نزدیکی سیاسی نیز با رئیس مجلس دار، سال گذشته آن را رد کرد. او در گفتوگو با سایت قرن نو گفته بود که رئیسی برای بار دوم کاندیدا خواهد شد و قالیباف خود را وارد رقابت با او نخواهد کرد. سلیمینمین تاکید کرده بود: «قرابت فکری بین جبهه پایداری و رئیسی وجود ندارد» موضوعی که البته مسکوت ماند و در شرایط کنونی طور دیگری به نظر میرسد.
درست است که محمدباقر قالیباف با ائتلاف پایداریها به مجلس راه یافت اما گویا در جنگ قدرتی که میان اصولگرایان اکنون باقی است، قالیباف ترجیح میدهد، طرف جریان وابسته به دولت سیزدهم قرار نگیرد. گویا بدهبستانهای سیاسی چهار سال اخیر به مذاق رئیس مجلس خوش نیامده است.
او چشمهایش را روی ضعفهای دولت بست اما از آن طرف آنها تمام تلاششان برای وارد کردن بیشترین هجمهها به قالیباف انجام دادند. به طوری که همچنان نیز بر سر ریاست مجلس افرادی مانند مجتبی ذوالنوری و نبویان و حتی حمید رسایی که با جریان شریان شناخته میشود به عملکرد قالیباف نقد میکنند.
در نظرسنجیای که عصر ایران منتشر کرده و کمتر از ۲۴ ساعت روی سایت فعال بود ۸۳۵۵ نفر در آن شرکت کردند. نتیجه بسیار جالب توجه و تاملبرانگیز بود؛ حدود ۸۲ درصد شرکتکنندگان اعلام کردند که اگر نماینده بودند به منوچهر متکی رای میدادند و تنها ۱۸ درصد قالیباف را ترجیح دادند.
این نشان میدهد که دستکم بخشی مهمی از افکار عمومی دیگر تمایلی به ریاست قالیباف بر قوه مقننه ندارند و ترجیح میدهند یک چهره معقولتر در مجلس آینده که احتمالاً بسیار هم پرتلاطم خواهد بود، مدیریت پارلمان را بر عهده بگیرد.
بر همین اساس و با توجه به کارنامهای که دوستان دولت در این سالها انجام دادند، جریان قالیباف هم اگر در نهایت نتواند نظر اکثریت را معطوف او کند، فردی مثل متکی را بر پایداریچیها ترجیح میدهد. قالیباف راه سختی را برای ریاست دوباره پارلمان در پیش دارد.
حال که پایداریها توانستند، نماینده بیشتری به مجلس بفرستند و در شرایطی که رقیبان اصلی او ممکن است نبویان و ذوالنوری از چهرههای شناخته شده پایداری باشند، قالیباف باید تلاش بیشتری کند. طرفداران رئیسی همواره سعی دارند تا تنها جریان رقیبشان را از زمین بیرون کنند. از بیمحلی به همایش انتخاباتی قالیباف در آبان امسال تا به حاشیه راندن مجلس توسط افرادی همچون الیاس نادران که از شناختهشدهترین افراد اصولگرایی و نزدیک به طیف رئیسی است.
فراموش نکنیم که حتی در آستانه دومین اجلاسیه مجلس و انتخابات هیاترئیسه در بهار ۱۴۰۰ و مهمتر از آن انتخابات ریاستجمهوری، یکی از اعضای جبهه پایداری در مجلس مدعی دستکاری بودجه پس از تصویب از سوی قالیباف و نزدیکانش شد. یکی دیگر از مواردی که سروصدای زیادی کرد ماجرای سفر خانواده قالیباف به ترکیه برای خرید سیسمونی نوه در راهشان بود. چندی بعد از این ماجرا مهدی طائب، رئیس قرارگاه عمار و از چهرههای اصولگرایان در یک فایل صوتی که از او درز پیدا کرد، مدعی شد که در پس افشای سفر خانواده قالیباف به استانبول، برادر داماد سیدابراهیم رئیسی قرار داشته است.
درست است که موضوع سیسمونی نوه رئیس مجلس الان دیگر صدر اخبار نیست اما از آنجایی که جبهه پایداری و رئیس قوه مجریه چندان علاقهای به دخالتهای او ندارند بنابراین میتوان حدس زد که محمدباقر قالیباف تنها مرد بازمانده از طیف خودش است و شانس باخت بالایی دارد.
به هر حال گویا جریان خالصسازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالصسازی بیشتر منجر شد. ضمن آنکه از زمان قرار گرفتن ابراهیم رئیسی در جایگاه ریاستجمهوری، قالیباف بارها هدف هجمه حامیان او قرار گرفته است.
در این میان مطرح شدن نام منوچهر متکی، وزیر امور خارجه دولت احمدینژاد که به چهره معتدلتری نسبت به باقی نفرات شناخته میشود به مذاق قالیباف خوشتر است زیرا امکان رایزنی موفق برای حضور گزینههای جریان حامی قالیباف در هیاترئیسه را افزایش دهد.
البته آنچه نباید از نظر دور داشت، تنش میان دولت و مجلس درخصوص سیاستهای اقتصادی است که دیگر دو طرف از آشکار شدن آن ابایی ندارند. زیرا از سویی به نظر میرسد که حامیان رئیسی به این باور رسیدهاند که حضور مجدد قالیباف بر ریاست مجلس فرصتی مناسب برای او خواهد بود تا خود را برای رقابت مستقیم یا نیابتی با رئیسی در انتخابات ریاستجمهوری پیشرو مهیا کند.
منوچهر متکی در افکار عمومی جزو اصولگرایان معتدل شناخته میشود و شاید سابقه دیپلماتیک وی در شرایط بینالمللی کنونی کشور در تقویت تمایل به او موثر بوده باشد. او قبلاً سفیر ایران در ژاپن و ترکیه سپس وزیر خارجه کشورمان بود که به دنبال مخالفت با سیاستهای نسنجیده محمود احمدینژاد در عرصه روابط خارجی و درحالی که در ماموریت دیپلماتیک سنگال به سر میبرد، برکنار شد.
با این حال وارد فاز تقابل و هیاهو نشد و همین خویشتنداری او تحسین اصولگرایان را بیشازپیش برانگیخت و از همینروست که در محافل سیاسی اصولگرایان از وی به عنوان گزینه جدی و مورد وفاق برای ریاست مجلس یاد میشود. به گزارش عصر ایران، خبرها حاکی از این است قالیباف که بسیاری از یارانش در انتخابات اخیر از راهیابی به مجلس باز ماندند و موقعیت خود برای ریاست مجلس را در خطر میبیند، رایزنیهایش را آغاز کرده است تا بلکه بتواند با جلب نظر نمایندگان جدید، همراهی آنها را برای ریاست مجدد خود کسب کند.
البته این بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و متکی خواهد بود. جبهه پایداری ترجیح میدهد که یکی از اعضای خود مانند سیدمحمود نبویان را به ریاست مجلس برساند. با این حال اگر پایداریچیها نتوانند یکی از خودشان را به کرسی ریاست بنشانند، ترجیح میدهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به متکی رای بدهند. معدود میانهروهای مجلس نیز فارغ از توافقهای پشت پرده- که دور از ذهن نیست- اصولگرای معتدلی چون متکی را بر تندروهای پایداری و فرد پرحاشیهای مانند قالیباف ترجیح میدهند.